Çocuk Hastalarda Serratia marcescens Bakteriyemisi: Yüksek Oranda ESBL ve Karbapenemaz Üretimi

[摘要] Giriş: Bu çalışmanın amacı, 20 aylık bir dönem içerisinde kan kültüründeSerratia marcescens üreyen hastalarda beklenmedik bir artış olması ilebu hastaların demografik, klinik ve laboratuvar sonuçlarının incelenmesi, mortaliteye yol açan özelliklerin ve dirençli suşlara tedavi yaklaşımınıngözden geçirilmesidir.Gereç ve Yöntemler: Kan kültüründe S. marcescens üreyen ve bakteriyemi ile uyumlu klinik bulguları olan hastalar geriye dönük olarak incelenmiştir. Yaş, cinsiyet, altta yatan hastalıklar, beyaz küre ve nötrofilsayıları, C-reaktif protein (CRP) ve albümin düzeyleri, hastanede yatışsüresi, yoğun bakımda yatış süresi, santral venöz kateter varlığı ve süresi,28-gün mortalitesi ve antibiyogram kaydedildi. Enfeksiyonlar kan yayımveya kateter ilişkili kan yayım enfeksiyonu olarak ayrıldı. Antimikrobiyaldirenci değerlendirmek için suşlar non-MDR, MDR, XDR ve PDR olaraksınıflandırıldı.Bulgular: Hastaların 12 (%26.9)’sinin altta yatan hastalığı maligniteydi.Ortalama hastanede kalış süresi 42.7 ± 41.4 (3-171) gündü. Kan yayımenfeksiyonları sırasında 43 hastada kemo-portlar ve Hickman kateterleridahil santral venöz kateterler mevcuttu. Yirmi dört hastada kan yayımenfeksiyonu, 21 hastada kateterle ilişkili kan yayım enfeksiyonu mevcuttu. Kateterle ilişkili kan yayım enfeksiyonu öncesi santral venöz kateterinmevcut kalış süresi 46.02 ± 50.96 (1-200) gündü. Bakteriyemi atakları sırasında 24 kateter (%55.8) çekildi. Dört hasta (%8.9) bakteriyemi atağı sırasında kaybedildi. Kaybedilen hastaların laboratuvar bulguları şöyleydi; ortalama WBC 17.200/mm³; ortalama serum CRP seviyesi 147.2 mg/Lidi; ortalama serum albümin düzeyi 2.43 g/dL idi. Tüm üremeler arasındaS. marcescens izolatlarının %57.8’i ESBL, %40’ı ise karbapenemaz üretiyordu. Bu izolatlar MDR olmayan (%42.2), MDR (%31.1), XDR (%24.4) vePDR (%2.2) olarak sınıflandırıldı. XDR izolatları için kullanılan en yaygınantimikrobiyal rejimler yüksek doz uzun süreli meropenem, amikasin, levofloksasin ve tigesiklindi.Sonuç: S. marcescens önemli nozokomiyal etkenlerden biridir ve giderek artan direnç paterni bildirilmektedir. S. marcescens’in polimiksinleredoğal dirençli olması ve bu çalışmada da saptandığı üzere ESBL ve karbapenemaz üretiminin artışı endişe vericidir. Tedavi başarısızlığı ve ölümyüksek doz ve erken dönemde kateter çekilmesi ile azaltılabilir.

[学科分类] 儿科学

[关键词] ESBL;yüksek doz uzun süreli meropenem infüzyonu;S. marcescens;çoklu ilaç direnç